معمولا دخترها در سنین 9تا13سالگی به بلوغ جنسی می رسند و پسرها
تقریبا از14تا 17 سالگی، دختر ها در سنین 20 تا 25 سال و پسرها در سنین
25 تا 30 سال ازدواج می کنند.
بلوغ یعنی تکامل نیاز جنسی در افراد، و ازدواج پاسخی مناسب به این نیاز
است، اما فرهنگ جنسی نامتعادل حاکم بر ملت ایران بین نیاز(بلوغ) و پاسخ
صحیح(ازدواج) به آن چندین سال فاصله انداخته است، تا چند سال پیش که هنوز
فساد جنسی در ظاهر رفتاری دختران و پسران جوان منعکس نشده بود، برخی تصور
می کردند که خلاءِ چندیدن ساله ی بین نیاز و پاسخ را می توان به راحتی با
روزه گرفتن، نماز خواندن، مسجد رفتن و …. پرکرد.
اما این تصورات شعار مانند هیچ گاه عملی نبوده، نیست و نخواهد بود، و در عمل خلاء ِ به وجود آمده بین بلوغ وازدواج با روابط نامشروع، خودارضایی و همجنس بازی پر شد.
برخی بر این باورند که می بایست به جای پر کردن خلاء، آن را از بین برد، در واقع سن ازدواج را تا سن بلوغ کاهش داد.و همچنین تصور می کنند که اگر موانع(مسکن، شغل، جهاز و مهر و…) ازدواج از سر راه جوانان برداشته شود، سن ازدواج به سن بلوغ رسیده و مشکل حل می شود، اما در عمل هیچ گاه تلاش ها برای برداشتن این موانع به ثمر ننشست و از طرفی مشاهده می شود که سن ازدواج در اقشار پر درآمد جامعه که مشکلات اقتصادی مانعی برای ازدواجشان نیست به مراتب بالاتر است، همچنین نمی توان نادیده گرفت که نوجوانی که تازه به بلوغ رسیده توانایی لازم را جهت انتخاب همسری برای یک عمر زندگی ندارد چرا که اصولا هویت آدمی در نوجوانی در حال شکل گرفتن است و عقاید افراد زمانی که به سن جوانی می رسند متفاوت از عقاید شکل نگرفته ی آنها در سن نوجوانی است و این مساله خود باعث می گردد احتمال اینکه جوان از انتخاب خود در دوران نوجوانی پشیمان شود، بالا رود.
پس راه حل چیست؟
آیا باید روابط بی قاعده ی جنسی بین نوجوانان، خودارضایی و همجنس بازی را
به عنوان پاسخگوی موقت به نیاز های جنسی قبل از ازدواج، پذیرا باشیم؟
لینک مربوطه
http://64.79.210.26/access/index.php?q=aHR0cDovL3JhYmV0ZS5uZXQvMjAwOC8xMi8wNy9ib2x1Z2gtdGEtZXpkZXZhai8%3D